Bir Şehrin Adı Sen

Bir Şehrin Adı Sen

Sen gittikten sonra kimseler kalmadı burada benden başka,
Bu kent'de sahip olduğum tek yuvamdı kolların,
Hani boylu boyunca uyuduğum,
Huzuru bulduğum, şefkate doyduğum...

Sen gidince ve herkes senin izinde bitince,
Terkedilmiş ve güneşin doğmayı unuttuğu koca bir kentin sahibi oldum,
Her sokağa, her köşe bucağa senin adını koydum,
Ne yana gitsem sana çıkar yolum...

Varsın terkedilmiş olsun, güneş bu kente doğmayı unutsun,
Yater ki her adres sana, her yolun sonu sana kavuşsun,
'Yitik sevdam'dır şehrimin adı,
Yokluğun bu şehrin varlığına feda olsun...

Bir gün dönmeyi düşünürsen şayet,
Benden sana dilediğince mühlet,
Beklerim, sen yeterki de bana, 'Sabret'

Geldiğin vakit beni sağda solda değil,
Adını koyduğum her sokakta bulursun elbet,
Sen gelene dek seni yazıyor olacağım tüm adreslere ilelebet...

Hiç endişe etme, nasıl gittiysen hala öyle içimde duruyorsun,
Hangi denizin kıyısına otursam,
Serin serin,dalga dalga yüzüme vuruyorsun,
Biraz ıslak, biraz tuzlu ve hala buram buram vuslat kokuyorsun...

Güneşin doğmayı unuttuğu bir şehrin adı sen,
Sevdamın yarası sen,
Her köşeye kolların gibi uzanıp uyuyorum, keşke bir görsen,

Bazen taş kesiyor yokluğun ve olur olmaz kanıyorsun,
Tuz basıyorum yarama yinede durmuyorsun, kabuk tutmuyorsun,
Şikayetim yok, sevdamsın, hasretimsin,
Kanasan da acıtmıyorsun,

Ahmet Özhan Uygun