Aşk'ın Sınır İhlali

Aşk'ın Sınır İhlali Öyle bir aşk yaşadım ki, Aşkın sınır ihlali'ni aştım o'nunla, Bu aşk'ta bağlanmak yasaktı, Gece gündüze nasıl bağlıysa öyle bağlandım o'na... O'nun için ağlamak ve aldanmak zinhar günahtı, Gürleye gürleye, hıçkıra hıçkıra ağladım, Ve annem gibi inandım o'na,annem gibi değildi, aldandım... El ele tutuşup gözlerine şiir okumak külliyen haramdı, Ellerine bir çocuğun hayallerine tutunması gibi tutundum, Gözlerine bakıp şiir okumak mı? Ben gözlerine sayfa sayfa şiir yazıp dokudum... Bir geceyi onu düşünerek uykusuz geçirmek hayıflanmaktı, O'nu düşünmekten uykuyu gözlerime unutturalı aylar oldu, Sızım sızım hayıflandım... O'nu cümle aleme bağıra bağıra ulu orta haykırmak hem delilik hem ayıptı, Cümle alem bir araya gelse böyle haykırış olmazdı, Göle denize, dağa taşa, arza ve arşa onu haykırdım, Delirdi dediler ayıplandım... O'nsuz ve sonsuz bir ömür asla! demek başkaldırmak, isyankar olmaktı, O'nsuz ve sonsuz hayatın dibine girdim, Herşeye başkaldırdım, şimdi isyankarım... O'na kötü söz söyleyene susmak olmazdı, Dindan imandan çıkana kadar küfür etmek ise imansız kalmaktı, Gözünün üstünde kaşı var diyene açtım ağzımı sesimin son varını, Eşikten beşiğe,dindan imandan çıkana kadar saydım, O'nun yüzünden dinsiz imansız kaldım... O'nu, yaradılanı sev yaradan'dan ötürü dercesine sevmek mübahtı, Ama o'nu yaradanın dışında herşeyden ve herkesten öte sevdim, Aşk'ı mübah ihlaline dayandı, günahkarım.... Ahmet Özhan Uygun