GÖKYÜZÜ

birdenbire bir sis kapladı gökyüzünü,
kapkaranlık bir duman.
kapladı ayın yaraya kadar yüzünü,
kapladı göz göze alabildiğince,
dağlar bile kaldı gölgesinde.
tüm kadınlar, tüm erkekler, tüm çocuklar,
devrim yürüyüşleri durdu.
sustu tüm şarkılar.
sustu,
kediler, köpekler, kuşlar sustu
sustu sol tarafı atanlar, sustu tek hücreli canlılar
bir kıvılcım çaktı önce küçük
sonrası büyük kıvılcımlar ve daha da büyük,
çaktıkça çaktı yıldırım, gürledi tüm gökyüzü,
bu öfkesiydi aslında tanrının,
öfkesiydi yerin yedi kat altındaki zebaninin,

A.KADİR DOĞAN