MEZOPOTAMYA'NIN ÇOCUKLARI

Bir söz verilmiş,ağlamak yersiz
Bütün ruhlar bir kez da iman ettim diyerek
Azrailin eli kolu bağlı çaresiz
Yakında ne güneşler doğacak bu şehirlere bir bilsen
Ne fidanlar yeşerecek betonlarında memleketin
Bahar kokusu saracak pencerelerin dibini, 
Perdeleri kapalı tutmak da neymiş, gereksiz
Çünkü bir dağ zirvesi gibiydir umut
Bitmez tükenmez bir varoluş kavgasıdır
O yaşamın ta kendisidir aslında, birazda küfür gibi, su gibi
Körpecik bir kuzu taptaze bir yıldız
Bize vatandan bahsetmesinler artık yalan
"Devrimin kendisidir onları bu kadar dizginleyen"
Mezopotamya yürekli çocuklardı çünkü onlar
Aşkı da özlemi de en iyi onlar bilirler,
Bedenleri özgürlüğe aşık, bakışları ateş
Her birinin ayrı ayrı bir duruşu var, sana bana sırdaş
Nasıl da süslemişler hayallerimizi,

A.KADİR DOĞAN