Bir mum yak otur pencereye,
Otur düşün düşün dur,
Gidenler gelmeyecek, kalanlar bürgün gidecek,
Gül tenleri aynanın önünde solup gitti.
Öldüler hepsi bedenleri çürümekte,
Yitik bir düştü o gidenlerin hepsi,
Kim bilir nerdeler şimdi, bahar kokan bir mevsimde mi,
Yoksa boğazına kadar çamura batmış bir geçmişte mi,
Gidenler gitti, kalanlar gitmeye mahkum,
Hepside bitmemiş birer romandı,
En arkaya son yazılıp tozlu raflara kaldırıldı,
Kimseler okumaz eksik romanları,
Ve kimse hatırlamaz bir tek insanın tarihini,
Onlar ki unuttular bir ara gözlerinin aydan daha parlak olduğunu,
Onlar ki unuttularsa dudak dudağa öpüşmenin verdiği doyumsuz hazı,
Şimdi payımıza düşen en arkaya bir son yazmak,
Ve tozlu raflarda onlara yer açmak olacak,
Şimdi payımıza düşen,
Yeni yüzler, yeni gözler ve yeni dudaklar olacak,
Konup bir daha terk etmeyeceğimiz.
A.KADİR DOĞAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder