Yeryüzü Ağacı

Yeryüzü Ağacı

kış geliyor elim yaprak altında es ey bad-ı semen çatlak bedenime çarp kalbimi harmanla gencelmiş tarih kabartmalarının haklılığı aşkına beni kendime gebe bırak kış geliyor otobüs ne de kalabalık yaslan bana yeryüzü ağacı dikili gövdenin üretkenliği için çıldırtan bir gübre mi arıyorsun kökünü toprağımda dene kış geliyor koru gövdemi pardösüm ağzıma konacak kış kuşları nerde tutsana elimi canikom tarih tekerrürden ibaretmiş Miş bir geçmiş zaman failiymiş ey beşeriyet beni beş iftarda öp şair olmak kolay değil yavrum uzvun o kadar güzelken bir yanda yaş ağaca balta vuran çokluk bir yanda kanımı azdıran bokluk beni artık hücre çogaltmaktan da yargılarlar zahir

Arkadaş Zekai Özger