Güz yakmadan gülün pembesini
avuclarimda ol, sokul yanima gülüsünle isinsin bedenim ve dudaklarimda acilasan islik adinla ciceklensin Serceler göce dayanmaz bilirsin ne özleyen bir bakis kalir ne de simsicakligin sular donar yürek üsür sende kalir seni yakan Ucurumlar acilir yollarinda buharlasir ciy damlalari Terli bir kisrak gibi gel kapima savrulsun saclarin yastigim kekik koksun Uzagi yakin et pembelessin carsafin ölüm kapimin tokmaginda ayriligi iyi bilirim ferhat olmayayim daglarda Ey gülün pembesiyle bir gülümseyisi paylasan kar yagiyor yatagima avuclarim kutuplara döndü gün kararmasin geldiginde |
Ahmet Telli
|
22 Mayıs 2014 Perşembe
Gün Kararmasin Geldiginde
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder