22 Mayıs 2014 Perşembe

Gün Kararmasin Geldiginde

Güz yakmadan gülün pembesini
avuclarimda ol, sokul yanima
gülüsünle isinsin bedenim
ve dudaklarimda acilasan islik
adinla ciceklensin

Serceler göce dayanmaz bilirsin
ne özleyen bir bakis kalir
ne de simsicakligin
sular donar yürek üsür
sende kalir seni yakan

Ucurumlar acilir yollarinda
buharlasir ciy damlalari
Terli bir kisrak gibi gel kapima
savrulsun saclarin
yastigim kekik koksun

Uzagi yakin et
pembelessin carsafin
ölüm kapimin tokmaginda
ayriligi iyi bilirim
ferhat olmayayim daglarda

Ey gülün pembesiyle
bir gülümseyisi paylasan
kar yagiyor yatagima
avuclarim kutuplara döndü
gün kararmasin geldiginde
 
Ahmet Telli

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder